Beetje rommelen, beetje jongleren en een onverwachte meevaller!

Omdat ik me wilde voorbereiden op dit postje, loop ik al een paar dagen met de camera rond op zoek naar onderwerpen. En het wilde niet echt lukken.... Ik wil er graag op uit. Maar elke keer komt er iets tussen, waardoor een "buitenfoto" niet echt binnen de mogelijkheden ligt. En over echt winterse foto's maar te zwijgen...


Dus zocht ik weer in ons eigen huis naar:

* zwart wit

Tijdens onze wereldreis kochten we deze panda in China, in het panda reservaat in Chengdou.
In 2002 was dat, de wens was toen al aanwezig, de kinderen echter nog niet :-)

* nog meer zwart wit of niet?

Eén keer in de zoveel tijd woont de panda van hierboven naast dit dekbedovertrek. Ook Zwart-wit. Of valt het toch in de categorie Bloem? Of misschien in Nostalgie? Want wat ik me nu realiseer, is dat ik een foto heb - van mezelf met een pasgeboren meisje - in een bed met ditzelfde motiefje. En die foto is aan het eind van deze maand toch al 10 jaar geleden gemaakt....


zwart wit met een toefje rood

Tja, hoe zwart-wit wil je het hebben? Deze zelfgemaakte jongens zijn ook al 10 jaar oud en hingen op de babykamer van het Maxi-meisje. En op die van het Midi-meisje toen ze baby was. En nu staan ze nog op de kast van het Mini-meisje en zij is ook al lang geen baby meer :-)

Tot zover dit inkijkje in onze slaapkamers.... ;-) Zoals ik al schreef: omdat de dagen kort zijn en ik (op dit moment even) veel en lang van huis weg ben, is "buiten zijn overdag" niet zo eenvoudig te realiseren. Maar wist je dat de plaatselijke supermarkt ook een bron van inspiratie kan zijn? Ik deed boodschappen met een glimlach op jacht naar mijn onderwerpen :-)

* Herhaling

Ja hoor! Ze zijn er al! Kerst is net voorbij en Pasen nog bijna 3 maanden weg, maar de hazen, konijnen, kippen en eieren staan alweer in de schappen te wachten op de chocoladeliefhebbers!

* Nostalgie

 

Ik was op zoek naar grootmoeders cake. Die kon ik niet vinden, maar deze pijpen en poten uit het koekenschap zijn voor mij echt nostalgie. Ik eet ze liever allebei niet. Maar Oma had ze altijd: bij koffie, warme chocomel of limonade! En ze zijn dus nog steeds te koop, UTZ Certified en wel!  
Toch even "opgegoogeld": Duurzaam dus. Klik


* Bloemetjesservies

Oké, eerlijk is eerlijk, ik geef toe: Bij het maken van deze foto, schoot de glimlach wel even van mijn gezicht... Hoewel fotograferen helemaal niet meer raar is tegenwoordig - iedereen doet het overal - is het toch wel vreemd als die mevrouw bij de stelling met serviesgoed een kleine scène in elkaar zet om een foto te kunnen maken van een bordje (Maar ja ik dacht: hoe kom ik anders aan bloemetjesservies, want dat heb ik zelf niet en hier hebben ze het toevallig wel!?). Bij  het ensceneren werd ik al een beetje nauwlettend en/of bevreemd aangekeken door mijn medeboodschappers. Bovendien lukte het niet om het plaatje te krijgen zoals ik het wilde - waarschijnlijk communiceerde ik dat ook een beetje non-verbaal - en uiteindelijk lukte het bordje ook niet: Want net nadat ik deze foto nam, vloog het geposeerde bordje van het toch al instabiele randje; ik schrok me wezenloos en de mensen om mij heen niet minder. Gelukkig kon ik als een volleerd jongleur met een acrobatische ingreep gecombineerd met een soort van dansje voorkomen dat-ie in scherven op de grond viel. Ik kreeg bijna applaus, maar de lol voor mij was er een beetje af. Had ik toch bijna een bordje - in gruzelementen en wat ik niet wilde - mogen afrekenen. Woeps! Gauw naar de kassa!


* Winter

Na dit was ik even klaar met foto's maken. Tot vanochtend. Ik had net de meisjes en hun papa bij de tandarts afgezet en reed daarom via een andere route naar mijn werk, over de hei. Het was er mistig en mooi. De zon scheen laag en... en ik dacht nog: zal ik stoppen?
Hup auto in de berm, uitstappen, klik-klik-klik in de rondte, met mijn telefoon. En hup-hup snel de auto weer in. Een impulsieve actie waarvan ik vanavond pas de resultaten op het scherm zag. De bijbehorende categorie heb ik nog niet bedacht, maar zo'n onverwacht winters hoogtepunt wil ik graag met jullie delen :-)

Tot zover Bernardine.
Zaterdag blogt Anneke weer op dit plekje over haar plaatjes.
Succes met de jacht!